آخرین کارتونی که برای گرم کردن خود میسوزانید باید از همه برایتان با ارزش تر باشد و آنگاه سرتان را که بالا میگیرید دود شده است.حتی برای کارتن خواب شدن باید شانس داشت! فصل سرما زودتر فرا میرسد برای یخ بستن دستهای کوچکتان، بجای کیف و کفش مدرسه کوله ی سخت و سرد رنج را به دوش میکشید! شما هرگز طعم شیرین بیسکویت در اتاق گرم و بوی صبحانه ی تازه را احساس نکرده اید، هرگز امنیت زیر یک سقف و آغوش بدون تردید مادر را تجربه نکرده اید، به همین خاطر سخت است اطمینان ازینکه کودکان فردای شما تاب بازی در کنار پدر را تجربه میکنند، آری درماندگی برای شما به ارث میرسد! اکسیژن پاک ارزانی ریه های دود گرفته تان، لباس گرم، سقف بدون ترشح، محبت به دور از سواستفاده، روزی که بابانوئل کودکی باشد از جنس خودتان، قهرمانی باشد از دیار خنده های یخ بسته تان باشد... روزی که بابا نوروز شکلات ها را عادلانه تقسیم میکند و همراه ریواسها برای تمام کودکان به یک اندازه می روید! امیدوارم سرما هرگز به مقصد نرسد، زمستان دیرتر فرابرسد، دیرتر از روزی که شما صاحب خانه ی امن و کیف مدرسه و چای داغ و کتاب داستان قلعه ی حیوانات شده اید...!