چــه زیبــا گفت حضرت مــولانــا:

دنـــیــا ﻫﻤـﻪ ﻫﯿﭻ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺩﻧــﯿــﺎ ﻫﻤﻪ ﻫﯿﭻ...

ﺍﯼ ﻫﯿﭻ ﺑـــﺮﺍﯼ ﻫﯿﭻ ﺑـــﺮ ﻫﯿﭻ ﻣﭙﯿﭻ...

ﺩﺍﻧــﯽ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﭼـﻪ ﻣـﺎﻧـﺪ ﺑـﺎﻗﯽ!؟

ﻣﻬـــﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑــﺎﻗﯽ ﻫﻤﻪ ﻫﯿﭻ.....

آهن و فولاد هر دو از یک کوره می آیند برون

آن یک شمشیر بران، وان دِگـَـر نعل خر است !

شست و شاهد هر دو دعوی بـزرگی می کنند

پس چـرا انگشت کوچک لایق انـگشتر است !

کُــّره اسب از نـجابت در تعاقب می رود

کُرّه خـر از خریت پیشاپیش مـادر است !

کــاکل از بـالا نشینی رتبه ای پیدا نکرد

زلف از افتادگی همسان مشک و عنبر است !

نـا کَسی گر از کَسی بالا نشیند عیب نیست

روی دریـا خَس نشیند قعر دریا گوهر است !

دود اگـــر بـالا رود کسر شــأن شعله نیست

جای چشم ابــرو نگیرد، گرچه او بالاتر است

من از روییدن خار بر سر دیوار فهمیدم 

که نا کَس! کَس نمیگردد از این بالا نشینیها

 تن های  هرزه را سنگ سار می کنند

غافل از آنکه

شهر پر از فاحشه های مغزیست

و کسی نمی داند که   مغزهای  هرزه

ویرانگر ترند  تا  تن های هرزه

فروغ فرخزاد        

ضربه خوردیم و شکستیم نگفتیم چرا؟!

ما دهان ازگله بستیم و نگفتیم چرا؟!

جای بنشین و بتمرگی گفتن!!!

ما شنیدیم و نشستیم نگفتیم چرا؟!

تو نگفتیم و شمایی نشنیدیم هنوز

ساده مثل کف دستیم و نگفتیم چرا؟!

دل سپردیم به آن دال سردشمن و دوست

دشمن و دوست پرستیم و نگفتیم چرا؟!

چه چراها شنیدیم و ندانیم چرا

ما همین بوده و هستیم نگفتیم چرا؟!

این شعر کاندیدای شعر برگزیده سال 2005 شدهتوسط یک بچه آفریقایی

نوشته شده و استدلال شگفت انگیزی داره...

وقتی به دنیا میام، سیاهم، وقتی بزرگ میشم، سیاهم 

وقتی میرم زیر آفتاب، سیاهم، وقتی می ترسم، سیاهم

وقتی مریض میشم، سیاهم، وقتی می میرم، هنوزم سیاهم

و تو، آدم سفید 

وقتی به دنیا میای، صورتی ای، وقتی بزرگ میشی، سفیدی 

وقتی میری زیر آفتاب، قرمزی، وقتی سردت میشه، آبی ای

وقتی می ترسی، زردی، وقتی مریض میشی، سبزی

و وقتی می میری، خاکستری ای 

و تو به من میگی رنگین پوست؟؟؟

   فریاد بزن ای زن...

   فریــــــاد بزن

  از فریاد زدن نهراس

  دنیا پر است از فریادهای بی حاصل

  تو حاصل خیز ترین فریاد خود را تقدیم- جهان

  در حال  سقوط کن و بگذار آسمان در میان

   گیسوانت بدود

   بدون تــــــرس

   بدون سنــــــگ

   بدون شـــلاق

   بگذار زمین بر پای حضورت بوسه زند 

   وسیگارت  را بدون هراس آتش کن

   به چشم   تنگ   مردمان  تنگ  نظر

  و بدان  که بدون  تو هرگز پسری زاده نمیشد 

  که نامش را پیامبر بگذارند و سجده اش کنند

   بی آنکه بدانند تو خود خدای آنی

   تـــو  فقط تــو ای زن ...